Prof. Dr. Gürbüz DENİZ | Kitap ve İnsan

Ders Hayrunnisa Akgün’ün takdimi ve online arkadaşlara kitap çekilişi ile başladı.

Okumak kutsal bir şey. İnsanın sahip olduğu ama farkına varmadığı yeteneklerini ortaya çıkarır. Geçmiş, gelecek ve an ile iletişimde olmasını sağlar. Aslında okumak zeki olan zihinlerle istişare etmektir. Kuranın ilk cümlesine baktığımızda ilk olarak oku diyor eski ahitte de aynı şekilde ilk olarak kelime vardı der ancak okumak zor iştir. Okumadığınız zaman insanın yetenekleri âtıl kalır. Hedefi olmayan insan okumaz. Her kelime insan beyninde genişleme yapar. Okuyan insan geniş ve büyük düşünür. Okumak yoksa insan yalnız olur. Okumadığınız gün kendinizi zararda hissetmelisiniz.

Bunun yanında kitap tavsiye ile okunmaz. Kitap, kitabı açar. Her dipnot, anlatı sizi başka bir yere götürür. Buradaki en önemli noktanın okunan şey ile bağ kurmak olduğunun üzerinde duruldu ardından hocamızın ‘Okumak’ başlıklı metin üzerinden derse devam edildi.

Okuyarak ideallerinizi belirlersiniz. Okuyarak kabuğunu yırtarsınız. Ruha ne kadar kelime, bilgi yüklerseniz o kadar genişler. Okumuyorsanız iman etmiş değilsiniz ancak okuduğunuz zaman aydınlığa ulaşırsınız. Okumak, her şeyle iç içe olmak, hemhal olmaktır. Kabuğunu çatlatmak, kainata sızmak, kapalı ruhunu kainatla açmaktır. Sessiz sensiz istişaredir okumak. Fikir alıp, akıllarla aklı büyütmektir. Başkasını kendin, kendini başkası yapmaktır. Okumak, ömre ömür katmaktır, ömrü bereketlendirmektir.  Var olmak, okumaktır. Okumak; öncekilerle ve sonrakilerle tanış olmaktır. Okumak, dokunmadan hissetmek, tanış olmadan tanımaktır., biri bin kılmaktır. Birden bin olmaktır. Rüzgâr önünde yaprak olmamak, Cehennem ateşinde yanmamak, Kula kul olmamak okumakladır. Okumakla yeneriz savuran rüzgârları, okumakla Cehennem ateşini söndürürüz, Kul oluruz Rabbe. Kula kullukları okumakla anlamsız kılarız. Okumayan hafiftir, savrulur rüzgârla. Okumayan odundur. Cehennemi harlandırır , okumayan sanılarıyla karanlığa savrulur. Okumak; düzeltir bizi, arındırır zihnimizi, itminana erdirir kalbimizi. Gündüz meşgulken gece okumak gerek. Sesin, sedanın kesildiği, karanlığın her şeyi kararttığı o anda okumak, aydınlık meşalesidir.

Metnin üzerinde durulduktan sonra günde 273 saat yapılan okumanın bile önemine vurgu yapıldı. Ardından ‘Kelime‘metninin üzerinde duruldu.

Kelimeler, insanlarla ortak dünyamız. Ama kelimeler kokmuyor. Kelimelerle kokluyoruz meyveyi.Kelimelerle yüreğimiz akıyor aşka. Sessizce ezilip büzülüyoruz kelimesiz, renksiz. Tanrı kelimelerle konuşuyor bizimle.  Harfsiz, sessiz; kelimeye bile ihtiyaç duymayan kelimelerle şereflendiriyor bizi. Sonsuzca akıp giden kelimeler. Denizler mürekkep, ağaçlar kalem olsa da bitmiyor kelimeler. Kelimeler tanrısal ve fakat kelimeler arsız. Halbuki ne suçu var kelimelerin? Harf, hece ve kelime, kelimeler içinde bir kelime. Özne, nesne ve yüklem.  Anlıyoruz ne dediğini başkasının… Sanki ruhu var kelimenin… Kimin ruhu dersen, kim söylüyorsa onun ruhu. Ruhu bilebiliyor muyuz kelimelerin ötesinde? Bilmek de ancak kelimelerin egemenliğinde değil mi?

Metnin devamı da okunarak aralarda yorumlamalar ve örneklendirmeler yapıldı. Ardından kötülüğün ilişkisel olduğunun varlığın aslının iyi olduğundan bahsedildi. Müslüman filozofların insanın düşünen ve ölen bir canlı olarak tanımlayarak insanın varlık alemindeki ontolojik konumundan bahsedildi.

Dersin sonunda birkaç soru cevap yapılarak ders sonlandırıldı.

Suç ve Ceza / Dostoyevski

Hayy Bin Yakzan/ İbn Tufeyl